روستای کلوان زیر سایه کهار

قله مرتفع چهار هزار متری کهار که در زبان محلی “کاهار” خوانده می شود در حاشیه جاده کرج – چالوس، روستایی با طبیعت باشکوه و خیره کننده با قدمت صدها سال زندگی با نام “کلوان” را در دامن پرمهر خویش جای داده است.
صخره ها و سنگهای کوه کهار گویی بر روستای پر هیاهو و زیبای کلوان سایه انداخته اند ومنظره باشکوهی را خلق کرده است

روستای کلوان در میان دو کوه مرتفع “ناز” و “کهار”، شکوفه باغهای گیلاس و سیب،
گلهای وحشی و دو رودخانه خروشان پرآب محصور شده و منظره ای بدیع را در پیش روی
چشمان گسترده است.
روستای کلوان آخرین روستای محله سیرا بخش آسارا کرج ( با پنج روستای اویزر، آیگان،
کلها، لیلستان و کلوان) محسوب می شود و با جمعیت بیش از 200 خانوار و وسعتی بیش ازیک هزار هکتار بالاتر از سایر روستاهای این محله قرار دارد.
زیبایی بی حد و حصر روستای کلوان جمعیت غیربومی زیادی را به سوی خود جذب کرده
است.
این روستا را کلوان نامیده اند چراکه نسبت به روستاهای همجوار خود در محل مرتفع و
بلندتری قرار گرفته و نسبت به آنها حکم کله و راس را دارد و به همین سبب “کلوان” به
معنای بلندی، خوانده شده است.
رودخانه و شکوفه های درختان بلند و گاه قطور گیلاس، گلابی و گردو در این روستا از
جمله جاذبه های کلوان به شمار می رود و وجود دو قله بالای چهار هزار متر کهار و ناز نیز
کوهنوردان زیادی را به سوی خود جذب می کند.
آنچه که بیش از هر چیز دیگری چشم بیننده را در روستای کلوان به سوی خود جذب می کند
وجود دو رودخانه خروشان و فراوانی آب زلال و مواج در این روستا است به طوریکه پنج
روستا آب شرب و کشاورزی خود را از آب روستای کلوان تامین می کنند.
آب شرب روستای کلوان آسارا از چشمه های جاری در ارتفاعات تامین می شود که پس از روانه شدن به منبع های آب در لوله های آب این روستا جاری می شود و فشار این آب به حدی زیاد است که مردم روستا ناگزیرند برای جلوگیری از ترکیدگی لوله ها در ساعاتی از روز، شیرها را باز بگذارند.

 

کومه های حقیر، زندگی ساده روستایی، پویایی کشاورزان و دامداران، صدای زمزمه
رودخانه، خش خش برگها و شکوفه ها و عطر نان محلی در روستای کلوان، آدمی را ناگزیر
به تفکری دوباره در مفهوم زندگی می سازد.
زنان روستایی با لباسهایی رنگارنگ اما بسیار ساده مشارکتی پویا در فعالیتهای اقتصادی
خانواده های خود دارند و همگام و همدوش مردان در کشاورزی و دامداری حضوری موثر
دارند.
این زنان با آغاز فصل بهار و تابستان راهی کوههای مرتفع می شوند تا با جمع آوری قارچ و
سبزی های کوهی (از جمله شورک و والک و غزیانه) از این سبزی ها در پخت غذاهای
محلی استفاده کنند.
البته زنان روستایی در فصل پاییز هم به جمع آوری زرشک کوهی مشغولند و از آن بیشتربه عنوان جایگزین “کشک” استفاده می کنند به این ترتیب که آنان به جای کشک در آش رشته خود زرشک می ریزند که رنگش را قرمز و طعم آن را ترش می سازد.
هر خانه روستایی دارای یک تنور گلی است که زنان در آن به پخت نان مشغولند و این پختن نان یک صبح تا ظهر طول می کشد اما نانی که پخته می شود دارای ماندگاری زیادی است و دورریز ندارد.
زنان روستایی در پایان پختن نانهای نازک لواش به پختن نان فطیر که در گویش محلی
“دستی نان” می گویند، می پردازند.
البته تمام اینها گوشه ای از زحمات زنان روستایی است که با تلاش خستگی ناپذیر خود نقش عمده ای در امرار معاش خانوارهای روستایی ایفا می کنند.

صنایع دستی روستای زیبای کلوان از جمله جاجیم و حصیربافی از دیگر سوغات این روستا
به شمار می روند که متاسفانه در حال حاضر صنعت حصیربافی در این روستا از بین رفته
و عده اندکی از روستاییان نیز به بافت جاجیم اشتغال دارند و لازم است مسوولان ذیربط به احیای این صنایع همت گمارند

 

روستاییان روستای سرسبز کلوان علاوه بر سوغات و صنایع دستی با کار و اشتغال به
کشاورزی و دامداری ، محصولات متنوعی تولید می کنند که طرفداران زیادی دربین اهالی
منطقه و نیز گردشگران دارد.

 

وجود رودخانه کرج روستای کلوان را مستعد فعالیتهای گوناگون کشاورزی و منابع طبیعی
ساخته از آن جمله می توان به فعالیت یک مرکز پرورش ماهی قزل در این روستا اشاره کرد
که سالانه بیش از 200 کیلو ماهی پرورشی تولید می کند.
همچنین چهار مرغداری در این روستا فعالیت دارند که سایر روستاهای آسارا مرغ خود را
از این مرغداری ها، تامین می کنند، صنعت زنبورداری به خاطر رویش گلهای فراوان
وحشی و دارویی نیز در روستای کلوان رونق دارد و این زنبورها عسل بسیار خوش طعمی
تولید می کنند.
صنایع کشاورزی و دامداری، صنایع دستی، سوغات ارزشمند و طبیعت خیره کننده روستای
کلوان تنها جاذبه های گردشگری این روستا نیستند بلکه این روستا دارای خانه هایی تاریخی
با قدمت بیش از یک قرن هستند که از چوب و گل ساخته شده اند.
در چوبی با کلون، سقفهای ساخته شده با تنه درخت ، ایوان و کوچکی و سادگی بنا از
ویژگیهای این خانه های قدیمی هستند.
جالب است که در روزگاری نه چندان دور ساکنان قدیمی روستای کلوان برای زیباسازی
نمای ساختمان خود از خاک قرمز چسبنده ای که در منطقه وجود دارد استفاده می کردند.
شاید جای شگفتی باشد که روستای کوچکی در حاشیه جاده کرج – چالوس به تنهایی دارای
این همه جاذبه گردشگری باشد اما جای بسی تاسف است که به رغم تمام این جاذبه ها،
امکانات و زیرساختهای توسعه گردشگری در این روستا فراهم نیست.
درختان سرسبز سربه فلک کشیده، رودخانه پرآب و مواج، بافت سنتی روستایی، آب زلال
چشمه سارها، سرسبزی گسترده و چشم نواز، آب و هوای خنک و دلپذیر، باغهای پربار
میوه و ابهت قله های کهار و ناز بر فراز روستای کلوان، همه و همه گردشگری پررونقی در
این منطقه را درصورت توسعه امکانات گردشگری، نوید می دهد.
بی شک گردشگری روستایی از مهمترین بخشهای صنعت گردشگری به شمار می رود و
استفاده از منابع خدادادی موجود در روستای زیبای کلوان ضمن توسعه این صنعت می تواند
فرصتهای شغلی زیادی را ایجاد کند و نقش مهمی در توسعه پایدار محلی ایفا کند.
علاوه بر این توجه مسوولان ذیربط به گردشگری کم نظیر و زیبای روستای کلوان می تواند
منافع اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و فرهنگی زیادی را برای شهرستان کرج در پی داشته باشد
آدرس روستای کلوان: کیلومتر 45 جاده کرج – چالوس از این نقطه توسط جاده فرعی 9 کیلومتر تا کلوان فاصله است.